Waarom zou reclame irritant moeten zijn?

Iedereen zal dit wel herkennen: dan zit je ’s avonds lekker op de bank tv te kijken, chipje d’rbij (of een stengel bleekselderij; wat jij wil) en dan wordt het nét spannend…. en dan komt er zo’n blok reclame van een kwartier tussendoor. Gruwelijk irritant! Ik ga dan maar even iets te drinken pakken of naar het toilet, maar het stoort me mateloos. Waarom winden we ons daar nou zo over op? Dames en heren reclamemakers, leest u even mee?

Dat horen we na de reclame

Je hoort het een presentator misschien wel eens letterlijk zeggen: “We zijn zó weer bij u terug, na deze onderbreking”. En dat dus precies waarom we zo’n hekel aan reclame hebben: hij onderbreekt wat we aan het doen zijn. We zitten nét lekker in de film, of we gaan nét horen wat het juiste antwoord was, of welke prijs er is gewonnen! En dan, bam: reclame. Vaak maakt een presentator het nog erger door een ‘cliff-hanger’ erin te gooien: “En de winnaar van vanavond…. dat horen we na de reclame.” Aaaarghh!

Timing is everything

Het zou al een heel stuk schelen als de reclame zou komen ná de bekendmaking van de winnaar, of als de film is afgelopen. En natuurlijk zeggen de reclamemakers: “Ja, maar dan kijkt er niemand meer.” Maar ja; als je het halverwege de film doet, rent iedereen naar de keuken of het toilet. Dus dan zien we het ook niet! En de reclames die je dan toch toevallig meekrijgt, roepen alleen maar negativiteit op. Lijkt me ook niet echt de bedoeling, toch?

Waarom moet reclame een onderbreking zijn?

In programma’s zoals ‘Goede Tijden, Slechte Tijden’ zie je vaak aan het begin van de aflevering zo’n PP-icoontje met de boodschap dat er Product Placement plaatsvindt. Persoonlijk vind ik dat véél minder storend. Als Bing af en toe een Haribo dropveter naar binnen gooit, vind ik dat niet storend. Alleen; hij moet dan niet die hele bak minutenlang opzichtig vast blijven houden, met het logo precies naar de camera gedraaid. Da’s dan weer jammer, en ook helemaal niet nodig. We snappen het zo ook wel.

Het prettige aan Product Placement is: het verhaal gaat door. We worden niet onderbroken door de reclame; de reclame is onderdeel van het verhaal. Een mooi voorbeeld daarvan vind ik de James Bond films. Bij iedere film die uitkomt is het weer de vraag: in welke auto rijdt hij deze keer rond? Zou hij weer in zijn klassieke Aston Martin DB5 kruipen? Niemand stoort zich eraan, sterker nog: het merk is wereldberoemd dankzij 007. Reclame hoeft dus helemaal niet te storen!

Reclame als welkome afleiding

Op sommige momenten kan reclame eigenlijk best wel prettig zijn. Als hij erg goed gemaakt is, bijvoorbeeld. Waardoor je het leuk vindt om er even naar te kijken in een magazine, op YouTube, of terwijl je door je socials aan het scrollen bent. Of als het een beetje rebels is, zoals de posters van Loesje of stickers op plaatsen waar ze eigenlijk niet horen. Zo moet ik altijd een beetje grinniken als ik een sticker op een verkeersbord zie, zeker als het ook nog eens een grappige sticker is. In mijn jeugd, toen ik nog ik allerlei bandjes speelde, was stickers laten drukken de eerste stap op weg naar eeuwige roem!

Happiness op wielen

Een ander moment waarop ik echt wel open sta voor een portie reclame, is als ik onderweg ben met de auto. Zeker als ik me sta te vervelen in de file, vind ik het erg vermakelijk om te lezen wat er zoal op de auto’s om me heen staat. En dan bedoel ik niet alleen de autostickers op gewone personenauto’s, maar vooral de vaak tenenkrommende reclames op busjes, of op de zijkant van een vrachtwagen. Fantastisch hoeveel zelfspot sommige bedrijven hebben. Als je deze reclame ziet, krijg je toch meteen zin in de ballen Benny?

Wil je nog wat meer grappige reclame op busjes zien? Check dan eens dit lijstje, met dank aan Kakhiel!