Pretparken bewijzen: papa’s blijven kinderen!

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar onze kids vinden pretparken helemaal geweldig. Bijna nét zo geweldig als ik. Gelukkig is mijn lief ook wel te porren voor een dagje op zijn kop hangen (hoewel ze daarin aanzienlijk minder fanatiek is dan ik) en dus vertrekken we regelmatig met de hele familie richting Efteling, Toverland of zelfs Europa-Park of Disneyland Paris.

Toen Daan en Jesse nog klein waren bezochten we natuurlijk voornamelijk speelpaleizen en de wat kleinere pretparkjes, en gingen we één of twee keer per jaar naar een groter pretpark. Maar die tijd begint met rasse schreden tot het verleden te behoren.

Eindelijk één meter veertig

Onze mannen zijn aan een inhaalrace bezig. Ze worden binnenkort 10 jaar en hebben een half jaartje geleden de magische grens van 1.40 meter overschreden. Iedere pretparkliefhebber weet wat dat betekent: nu mogen ze overal in!

Niet langer veroordeeld tot de ‘family rides’, gaan onze jongens volle bak voor de afdeling ’thrill rides’. Eerst wat angstig (met name voor de 360 graden loopings) maar inmiddels vol overgave. En daar is papa natuurlijk blij mee, want nu hoef ik niet meer de helft van de dag te spenderen aan draaiende kop-en-schotels, irritant zwaaiende roodneuzen, oldtimers die tergend langzaam over een rail rijden en ander vermaak waar ik zelf al 35 jaar klaar mee ben.

Begrijp me niet verkeerd; ik ben best nostalgisch aangelegd en kan echt nog wel genieten van een ‘ouderwets’ ritje of een attractie die wat meer gericht is op de kleinere kids! Maar mijn pretparken-missie is toch vooral: niet naar huis voordat ik alle vette attracties heb gehad.

Bomen en het bos

Toen ik zelf nog klein was, waren de Efteling en Attractiepark (toen nog “Ponypark”) Slagharen eigenlijk de enige échte pretparken in Nederland. De ‘publieke opinie’ was toen nog dat pretparken vooral bedoeld waren om met kleine kinderen naartoe te gaan, waardoor er niet heel concurrentie voor ze was.

Op gepaste afstand volgden Avonturenpark Hellendoorn, Drievliet en Duinrell en dan had je het wel gehad met de Nederlandse pretparken. In België had je dan nog Walibi en Bobbejaanland en in Duitsland kon je naar Phantasialand. Maar heel volwassen was het entertainment nog niet.

Daar kwam eigenlijk pas verandering in toen Euro Disneyland (tegenwoordig ‘Disneyland Paris’) in 1992 zijn deuren opende. Hier werd hoogstand kindervermaak gecombineerd met spectaculair volwassen entertainment. Dat gaf pretparken eindelijk een wat stoerder imago.

Walibi Flevo (nu ‘Walibi Holland’) kwam erbij in 1994 en in 2001 werd in het Limburgse Sevenum (vlak bij ons :-)) Toverland geopend. Naast deze ‘Grote Vier’ groeiden echter ook nog een flink aantal speeltuinen en -parken door tot heuse pretparken.

Op pretparken.nl vind je veel informatie over de verschillende pretparken in Nederland maar ook verder weg in Europa. Om je bucketlist compleet te maken 🙂

Prijzige Pretparken

Natuurlijk staat de Efteling al tientallen jaren bovenaan de lijst van favoriete pretparken in Nederland. Ik ga er dan ook graag naartoe (en de kids mogen ook mee), maar de prijzen vind ik… laten we zeggen ‘best pittig’.

Voor een dagje lekker pretparken in Kaatsheuvel ben je met zijn viertjes al gauw € 250,00 kwijt (inclusief parkeren, iets te drinken en een simpel snackmenuutje). Voor een redelijk vergelijkbaar bedrag kun je ook een dag naar Europa-Park. En met alle respect voor de Efteling: dat vind ik dan toch weer nét wat vetter.

Maar ook Phantasialand vraagt inmiddels al meer dan € 50,00 per kaartje en in Disneyland betaal je zelfs het dubbele daarvan. Pretparken bezoeken is tegenwoordig dus wel echt iets voor het héle gezin, maar je moet er misschien wel even voor sparen.

Voor altijd kind

Ik heb geen idee hoeveel pretparken ik heb bezocht, maar ik blijf het geweldig vinden. Onze mannen hebben het pretparken-virus gelukkig van mij geërfd dus voorlopig zullen we nog regelmatig met het hele gezin erop uitgaan.

Het volgende pretpark op mijn lijstje is Walibi Holland, want daar ben ik dus gewoon nog nooit geweest. Waarschijnlijk omdat Walibi toch vooral draait om de achtbanen en daar mochten Daan en Jesse in veel gevallen nog niet in. Maar nu dus wel!

Pretparken zijn voor een duidelijk bewijs dat mannen toch altijd wel een beetje kind zullen blijven. Deze man tenminste wel!

Lees ook: naar de Julianatoren

---

---

∼∼∼ Op Blogpapa.nl wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Ook krijgen wij soms betaald of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ∼∼∼