- • Review • | Mycelia – In het Dal van de Duizend Dauwdruppels - 31 oktober 2023
- Onderbroekenlol om kleedgeld - 29 september 2023
- Aanhanger avonturen - 24 september 2023
Misschien heb je de Doeslief-spotjes van SIRE wel gezien en gehoord op radio en tv. Of misschien heb je wel onder een steen geleefd, dat kan natuurlijk ook 😉 Het gaat allemaal over hoe onaardig we soms tegen elkaar kunnen zijn. In het groot en in het klein. Van bumperkleven tot pesten, online of in het dagelijkse leven. En wat we daarmee moeten.
Iedereen doet het, toch?
De campagne stelt dat onaardigheid, kwetsende posts en allerlei ander huftergedrag feitelijk niks opleveren. Wat heb je er aan om iemand op social media helemaal de grond in te boren? Of om iets stuk te maken omdat het je toevallig even niet aanstaat? Of om, zwaaiend met je middelvinger, vlak achter iemand te gaan rijden die niet doorrijdt? Ja, niks natuurlijk, dat weet iedereen. Maar toch doen we het. Sommigen wat vaker, anderen bijna nooit maar ik vraag me af of er iemand is die echt helemaal nooit aan het hufteren is geweest. Vingers?
Het is ook niet helemaal waar dat het je niets oplevert; het lucht namelijk enorm op als je je frustraties ergens op kunt afreageren. De vraag die jezelf moet stellen is: “Hoe kan ik dat het beste doen?” En dat is best een lastige vraag om te beantwoorden als iemand de laatste parkeerplek steelt, die jij vanaf de andere kant van de parkeerplaats al had gespot.
Schuldig
Voor alle duidelijkheid: ik hoor er zelf ook bij. Niet dat ik nou een die-hard hooligan ben, een notoire bumperklever of een fanatieke troll. Maar heel soms “wordt het mij ook wel eens teveel” en dan strooi ik een middelvingertje rond, of ik rem net iets later dan eigenlijk nodig is. Of ik maak een opmerking die net genoeg verstaanbaar is om iemand duidelijk te maken dat ik gefrustreerd of geïrriteerd ben. Of ik reageer laatdunkend op een bericht op social media. Maar dat is echt maar af en toe. Overigens is het altijd gericht op mensen die iets “fout” doen (in mijn ogen dan); ik zou nooit iets moedwillig kapot maken of schade aanrichten, alleen om me af te reageren of zoiets.
Pijnlijk besef
Ik lees net de vorige alinea terug en besef opeens hoe erg het eigenlijk met me gesteld is. Op de een of andere manier krijg ik het voor mezelf min of meer verantwoord dat ik geen dingen sloop, maar wél mensen kwets. Terwijl ik:
- a. helemaal niet 100% zeker weet of die mensen überhaupt in de gaten hebben dat ze mij gefrustreerd of anderszins benadeeld hebben,
- b. niet ben aangesteld als rechter of iets dergelijks en dus geen recht of bevoegdheid heb om die mensen naar eigen inzicht te “straffen voor hun daden”, en
- c. ik mensen dus precies dát aandoe, waardoor ikzelf zo gefrustreerd raakte.
Van kwaad tot erger
En zo kom je gemakkelijk in een vicieuze cirkel terecht, want mijn slachtoffer zal misschien net zo gefrustreerd worden als ik was en weer op mij reageren, enzovoort enzovoort… Zouden oorlogen niet gewoon dáár beginnen? Bij een kleine frustratie, een iets grotere reactie en weer een iets grotere tegenreactie? Gevolgd door een ruzie en daarna een gevecht, dan een rel, een opstand, een revolutie?
De kracht van doeslief
Had die uiteindelijke oorlog voorkomen kunnen worden als de allereerste reactie op elkaar anders was geweest? Een verschrikkelijke gedachte, maar ergens ook een mooi idee: door niet vervelend te reageren, kun je wellicht een oorlog voorkomen. Als dát geen stimulans is om lief tegen elkaar te doen!
Dunne lijn tussen grappig en kwetsend
Het draait ook vaak meer om de intentie dan om de vorm van de reactie. Hans Teeuwen maakt soms keiharde opmerkingen over allerlei mensen en groepen, die dit tóch als erg grappig ervaren in plaats van kwetsend. Dat komt doordat hij ze duidelijk krijgt gemaakt dat hij mensen niet wil kwetsen, maar wijzen op hoe lachwekkend iedereen soms is en dat dat dus oké is. Maar het is wel heel dun scheidslijntje tussen grappig en kwetsend. Vandaar dat er ook heel veel mensen zijn, die Hans Teeuwen verschrikkelijk vinden.
Zolang mensen begrijpen dat je het ‘goed bedoelt’ kun je dus van alles zeggen en doen. Maar dan moet je er wel op kunnen vertrouwen dat mensen je ‘snappen’. Veilig onder vrienden maar best link tussen wildvreemden…
SIRE weer koning met Doeslief
SIRE heeft wel vaker campagnes waarvan ik denk: “Daar hebben die gasten wel weer een punt te pakken!¨ Deze Doeslief-campagne is er weer zo een die de spijker keihard op zijn kop slaat. SIRE roept iedereen op te reageren op die bumperklevers, asociaaltjes en korte lontjes met de hashtag doeslief. Online is dat prima te doen natuurlijk: als je een post, tweet of reactie ziet die kwetsend is, reageer je daar gewoon op met #doeslief. Maar hoe pak je dat aan in ‘real life’?
Doeslief, maar choose your battles wisely!
Je kunt in sommige gevallen best iemand op straat vriendelijk aanspreken met: “Hé, doeslief!” Maar om nou voor een horde hooligans te springen en ze op die manier aan te spreken… Een beetje wijsheid is geboden. Het punt is; als die eerste hooligan een knuffel had gekregen in plaats van een middelvinger, was er misschien geen horde geweest. Dus pak het klein en in de kern aan! Niet alleen voor je eigen veiligheid, maar ook omdat het nét zo waardevol is.
Blogpapa’s tip voor vandaag: doeslief en voorkom een oorlog! Het is gemakkelijker dan je waarschijnlijk dacht. En je wordt er zelf ook een stuk vrolijker van.
(foto van lief zijn voor elkaar door Motortion Films via Shutterstock)
∼∼∼ Op Blogpapa.nl wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Ook krijgen wij soms betaald of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ∼∼∼
No Comments