Help, een huilend kind aan de wand!

Wie kent de huilend-kind-schilderijen van Giovanni Bragolin nog? Vroeger hing zo’n schaap in menig huishouden tegen de wand gespijkerd, hoewel ik nooit begrepen heb waarom. Misschien is het een kwestie van tijdgeest of zoiets, maar ik heb ze altijd verschrikkelijk gevonden! Kneuterig, oubollig, ouderwets; huilend-kind-schilderijen waren, zeg maar, niet mijn ding. Voor wie echt geen idee heeft waar ik het over heb: wees blij! Maar ik zal ze jullie niet onthouden dus hier volgen, puur ter informatie, enkele huilend-kind-schilderijen.

Geen huilend kind aan de wand

Het mag duidelijk zijn; bij ons komt er geen huilend kind aan de wand. Ik hoop dat je het hier met me eens bent? De vraag is die dan overblijft is: wat hangt er bij mij dan wél aan de wand? Toen Blogpapa nog een jochie was (en bloggen nog niet bestond), hingen er op mijn slaapkamer natuurlijk de onvermijdelijke popsterren tegen de muur. Maar als je volwassen bent, is dat toch een beetje not done. Dus toen ik mijn eerste huisje kocht had ik wel even zoiets van: wat moet ik dan in godsnaam ophangen?! Een plant aan een touwtje, een kleine-vakjes-letterbak-geval met allerlei prulletjes erin. Maar daar bleef het ook bij, want ik zag eigenlijk nooit een leuke foto of een mooi schilderij dat ik graag tegen mijn muur zag hangen. Of ze vielen te ver buiten mijn budget…

Tóch een huilend kind aan de wand

Toen onze Daan en Jesse geboren werden, was mijn kale wandprobleem meteen opgelost. Want van kleine kindjes maak je natuurlijk heel veel foto’s, honderden foto’s per jaar in ons geval. En zo gebeurde het dat er uiteindelijk tóch een huilend kind aan onze wand kwam te hangen. Twee huilende kinderen om precies te zijn:

Haha, daar kon ik wel even naar kijken! Sinds die foto hebben er nog foto’s gehangen van Daan en Jesse als ringdragers op ons huwelijk, Daan en Jesse als echte fotomodellen in de bossen, Daan en Jesse in een prachtig herfsttafereel. Daan en Jesse op linnen, op hout, op dibond… Enfin, héél veel Daan en Jesse dus.

Tussen kinderfoto en popposter

Nu zijn onze mannen inmiddels acht jaar en sinds een jaartje of anderhalf hebben ze allebei hun eigen kamer. Voor een kinderfoto aan de muur zijn ze natuurlijk véél te stoer, maar popposters zegt ze nog helemaal niks. Is dat eigenlijk nog een ding? Hangen er tegenwoordig op de kinderslaapkamers nog posters van popsterren of is dat ook passé? Die van ons hebben er in ieder geval nog helemaal niks mee. Wél hebben ze allebei een Pokémon-poster aan de muur. Maar er was nog ruimte genoeg voor een leuke poster, een mooi schilderij of iets anders. Na een gezamenlijke brainstormsessie waren ze er uit: ze wilden een wereldkaart. Allebei. #twins

We hadden al snel een leuke website gevonden met wereldkaarten in (bijna letterlijk) álle kleuren en maten. En sindsdien prijkt er op de kamer van Jesse een prachtige wereldkaart geprint op hout. De houten plaat vonden we met zijn textuur en dikte een stukje robuuster dan een papieren poster. Daan koos voor zo’n ouderwetse schoolkaart van linnen tussen twee stokken. Ook superleuk! De jongens vinden het leuk om er zoekspelletjes op te spelen met landen of steden, dus behalve mooi is het ook nog eens leerzaam vermaak. Potverkoffie, wat zijn we weer pedagogisch goed bezig!

Poster in de tuin

Net voordat de hittegolf begon, legde ik de laatste hand aan een (al zeg ik het zelf) prachtige houten pergola in onze achtertuin. Daarmee is onze tuin eigenlijk helemaal klaar, hoewel ik me mateloos erger aan de muren. Onze tuin is namelijk helemaal ommuurd. Tussen ons en de directe buren staat een gemetselde schutting met steigerhouten panelen die we samen hebben bedacht en gemaakt. Die ziet er prima uit, maar de andere muren zijn minder fraai. Je ziet gewoon duidelijk dat er stukken zijn afgebroken en aangebouwd, dat er stukken zijn aangevroten door klimop en ander tuig en dat er door de jaren heen overal spijkergaten en beschadigingen zijn ontstaan. Mijn eerste gedachte was om alle muren te schilderen. Maar dat lijkt me toch wel weer heftig, zelfs als je een rustige kleur zou kiezen.

Als tussenoplossing hebben we een aantal decoratieve frutsels tegen de wand gespijkerd, strategisch over de ergste beschadigingen heen 🙂 Maar voor een iets duurzamere oplossing wil ik nu eens gaan kijken naar een tuinposter van tuinposteropmaat.nl. En dan bedoel ik niet de klassieke koe-in-wei- of rode-tulpen-in-veld-poster van de Karwei, maar echt iets moois. Je kunt tegenwoordig echt hele vette dingen kopen of laten maken en de prijzen vallen me eigenlijk 100% mee. En het lijkt me wel echt een toevoeging aan onze tuin. Na de vakantie maar eens gauw op zoek!

---

---

∼∼∼ Op Blogpapa.nl wordt gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Ook krijgen wij soms betaald of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie kun je de disclaimer doorlezen. ∼∼∼