- Een volwassen avontuur op de Veluwe - 27 september 2024
- Het Stoere Mannen taboe - 19 september 2024
- Waarom zou reclame irritant moeten zijn? - 12 september 2024
Een beetje Blogpapa houdt wel van een uitdaging 🙂
Voor mij (als man/nerd) betekende een ’tag’ tot voor kort simpelweg: een digitaal label dat je aan een computerbestand kunt hangen om het te categoriseren. In bloggers-jargon is een ’tag’ echter iets heel anders. Wist ik veel!
Blijkbaar is een ’tag’ een vragenlijst die je invult, op je blog zet en waarin je vervolgens weer een andere blogger tagt om hem ook in te vullen. Nooit eerder van gehoord, maar wel een leuke manier om wat meer over elkaar te weten te komen. Toen ik dus door Fleur van Mama’s Liefste werd uitgedaagd voor deze tag, hoefde ik niet heel erg lang na te denken: Bring it on!
“De rotklusjes van het ouderschap…” werd bedacht door Charlotte van Aukjes Wereld.
Hoe vaak knip je de nagels van je kind?
Eén keer. Nee, niet één keer per week; gewoon, precies één keer. Toen onze Daan en Jesse een paar maanden oud waren kwam het moment van de eerste keer nagels knippen. Lin stond met zo’n minuscuul nagelknippertje te zwaaien: “Wil jij dit misschien doen?” Ik keek naar de ieniemienie vingertjes van mijn kinderen. Toen naar het minuscule nagelknippertje, toen weer naar de ieniemienie vingertjes van mijn kinderen. En dat was dat: no way dat ik mijn kinderen te lijf ging met dat vlijmscherpe wapen. Lin was halverwege dit verhaal alvast begonnen te knippen (ze kent me) en is dat sindsdien blijven doen.
Onlangs heb ik dus voor het eerst een afgescheurde nagel van onze Daan bijgeknipt. Eén nagel. Eén keer. Ik ben een watje; ik weet het…
Hoe vaak verschoon je het bed van je kind?
In ieder geval niet wekelijks op een gezette tijd of zo. Meestal verschonen we het gewoon wanneer het niet meer zo fris ruikt, of natuurlijk wanneer ze een ongelukje hebben gehad. Ik denk dat Lin en ik ongeveer even vaak ‘regulier’ verschonen, maar als ze een ongelukje hebben niet. Dan is de taakverdeling meestal zo, dat ik het kind verschoon en Lin het bed.
Hoe vaak maak je de oren van je kind schoon?
Bijna nooit! Maar mij is altijd geleerd dat je oren in principe ook niet schoon hoeft te maken. Beter van niet zelfs. Ja, natuurlijk haal ik zichtbare prut wel even uit hun oren met een wattenstaafje of papiertje maar ik ga eigenlijk nooit in het oor omdat dat helemaal niet goed is. Hoe zacht je wattenstaafje ook is, het kan gemakkelijk de binnenkant van het oor beschadigen of irriteren en dan ben je nog verder van huis. Als er iets echt ín het oor zit mag je er sowieso niet in gaan zitten poeren. Het risico is groot dat je het verder naar binnen duwt en een ernstige verstopping veroorzaakt, of erger.
Wat ik wel eens doe als Daan of Jesse klaagt over druk op de oren, is zachtjes in cirkels masseren net boven de oorlel en dan voorzichtig de oren een paar verschillende kanten op trekken. Als er wat oorsmeer ‘verkeerd’ zit dan helpt dit wel eens. Hoef je niet meteen er in te gaan zitten wroeten. Hoppa; tot zover dr. Blogpapa.
Wie verschoont de vieze luiers (of mag op de wc de vieze billen poetsen)?
Even een dingetje vooraf: dat verhaal dat je de poepluier van je eigen kind niet vindt stinken? Kunnen we daar mee ophouden? Mijn god, wat een lucht was dát zeg!
Vieze luiers hebben we gelukkig niet meer; vieze billen echter des te meer. Ik denk dat we het hele billenpoetsfeest ongeveer fifty-fifty verdelen. Toen ze nog in de luiers zaten werkte ik nogal veel en was Lin vaker thuis, dus toen was zij overdag misschien iets vaker de pineut. Tegenwoordig ben ik meer thuis dan Lin dus misschien dat ik er iets vaker aan moet geloven. Overigens gaan we nu wel de fase in dat ze zélf hun billen moeten afvegen en dat ik daarna alleen nog een keer ‘naveeg’. Als je mij tien jaar geleden had gevraagd wat ‘navegen’ was, had ik je waarschijnlijk heel vreemd aangekeken. En als je het me dan had uitgelegd, had ik je waarschijnlijk nog véél vreemder aangekeken…
Wie staat er ’s nachts op als je kind wakker wordt?
Tegenwoordig gaan we er om de beurt uit, maar gelukkig worden ze niet zo heel vaak wakker. Vroeger was ik eigenlijk altijd de eerste die ging (en vaak ook de tweede) omdat ik toen om de één of andere reden lichter sliep dan Lin. Tegenwoordig schijn ik wat dieper te slapen, want over het algemeen wordt ik niet zozeer wakker door het huiltje van Daan of Jesse, maar door een duw of trap van mijn lief.
Wie mag er naar het consultatie bureau om de inentingen te halen?
Met je kindje naar het consultatiebureau; ik vond dat toch iedere keer een soort van mijlpaal. Je ziet natuurlijk iedere dag je kind veranderen, groeien en nieuwe dingen ontdekken. Maar als je dan naar het consultatiebureau gaat en alles wordt weer gemeten, gewogen en bekeken dan is het alsof je een bevestiging krijgt: yep, je kind doet het allemaal goed. Dus dat hebben we steeds samen gedaan.
Natuurlijk ook omdat het nogal lastig is om in je eentje het ene kind bezig te houden en het andere kind rustig te houden en daarna te troosten. Hoewel ze het iedere keer prima deden hoor! Als ik het me goed herinner is Jesse één keer wat zielig en ziekerig geweest na zijn prik, maar verder hebben ze zich er stoer doorheen geslagen.
Wie regelt de oppas als jullie een avondje uit gaan?
Hmm… eerlijk gezegd gaan we niet zo gek vaak uit. We hebben wel een ‘echte’ babysitter (een meisje van 16, bij ons uit de buurt) maar die hebben we het afgelopen jaar misschien drie of vier keer gevraagd. Lin regelt dat ze er is, en ik fiets ’s nachts met haar mee naar huis als we weer thuis zijn. Het komt vaker voor dat we overdag een babysit nodig hebben, of een deel van de avond. Dan regelt Lin het eigenlijk altijd. Maar dat komt ook vooral omdat het meestal haar vader en zijn vriendin zijn; die wonen het dichtst in de buurt. Als de jongens naar mijn ouders gaan dan bel ik ze om het te regelen.
Lees ook: poetsen in huis
∼∼∼ Op Blogpapa.nl wordt soms gebruik gemaakt van affiliate links. Dit betekent dat als jij op een van de links klikt, wij daar mogelijk commissie over krijgen. Het kost jou niets extra, maar het levert ons wel wat op. Ook krijgen wij soms betaald of we krijgen een product in ruil voor een blogpost. Onze mening blijft hierdoor nog steeds onveranderd en eerlijk. Voor meer informatie hierover kun je de disclaimer doorlezen. ∼∼∼
4 Comments
Linda
9 januari 2018 at 12:48“Vroeger was ik eigenlijk altijd de eerste die ging (en vaak ook de tweede) omdat ik toen om de één of andere reden lichter sliep dan Lin”
Hahaha, zal ik dan nu maar na al die jaren bekennen dat ik net deed alsof ik sliep? 😛
Arno
9 januari 2018 at 13:04Oooh, jij slechte, slechte vrouw…
Kleine mannen worden groot | blogpapa.nl
19 januari 2020 at 10:13[…] ze met vriendinnetjes (of vriendjes) thuiskomen waar wij helemaal niet gelukkig mee zijn. Of als je de rotklusjes van het ouderschap gewoon even niet meer trekt. “En ze waren ze vroeger zo lief! Waar ging het toch mis?” […]
3 boeken over duurzaam ouderschap - blogpapa.nl
8 maart 2023 at 15:47[…] kan ik wel stellen dat we ons een eco lifestyle hebben aangemeten. En deze 3 boeken over duurzaam ouderschap hebben daar zeker bij […]