Een tijdje geleden moest ik met Daan naar de kinderpoli voor een controle. Nu komen we wel vaker in het ziekenhuis, maar deze keer was er iets wat we nog nooit hadden gezien: de Berendokter was namelijk op bezoek in het Radboud Ziekenhuis. En onze Daan moest natuurlijk even gaan verkennen hoe dat dan precies zat en wat deze Berendokter eigenlijk kwam doen. Loopt u maar even mee.

Op spreekuur bij de Berendokter

De controle waar we voor kwamen ging voorspoedig en na een half uurtje liepen we terug naar de wachtkamer van de kinderpoli. Daar waren inmiddels twee dokters begonnen met een wel heel bijzonder spreekuur. In hun witte jassen zaten ze in een hoek van de wachtkamer, omringd door pleisters, verbandjes, stethoscopen, spuitjes en gaasjes. Toen ze Daan zagen kijken wenkten ze hem naar zich toe, waarop ons nieuwsgierig aapje uiteraard meteen toehapte. Op de grond voor de Berendokters stonden een hobbelpaard en een hobbeldraak die allebei overduidelijk héél ziek waren. Bij de ene dokter stond een meisje met een zieke knuffelbeer, dus Daan stapte op de andere dokter af. “Dag dokter!”, zei deze tegen Daan, die meteen in zijn rol stapte: “Hoezo?”…

Diagnose stellen

De Berendokter vervolgde: “Hmm, deze draak is volgens mij erg ziek. Wat zou er aan de hand kunnen zijn?” Na enig nadenken concludeerde Daan dat het draakje vast in de brandnetels was gevallen. Dat was uiteraard een serieus probleem. Samen met de Berendokter ging hij aan de slag. Zoals dat hoort in de zorg, moest eerst het papierwerk in orde worden gemaakt: naam van de patiënt, leeftijd, lengte, gewicht. Toen alles correct was ingevuld, konden ze verder met de diagnose van de patiënt. De stethoscoop is natuurlijk heel belangrijk wanneer je in de brandnetels bent gevallen, dus daar begonnen ze maar mee. De conclusie: hij ademde nog als een echte draak. Ik moest bekennen dat ik geen idee had hoe een echte draak dan ademt, maar ik was vooral opgelucht dat het goed met hem ging. Er werden enkele pijnlijke plekken in kaart gebracht , waarna een behandelplan werd opgesteld.

De behandeling

Draakje kreeg vervolgens de zorg waar hij recht op had: Daan en de Berendokter plakten om te beginnen zijn ogen dicht met pleisters. Waarschijnlijk deden ze dat, zodat hij niet zou hoeven zien wat ze allemaal nog meer voor hem in petto hadden. Vervolgens kreeg hij namelijk een spuitje in zijn billen. En één in zijn rug. En voor de zekerheid nog eentje in zijn billen, better safe than sorry. Toen draaiden ze samen een stevig verband om zijn buik. Daan vond dat er ook een verbandje om zijn staart moest. Niet per se omdat hij daar pijn had, maar eigenlijk vooral omdat dat zo leuk stond.  Er werden her en daar nog een paar pleisters geplakt op de pijnlijke plekken.

De hele behandeling duurde ongeveer een kwartier, maar toen kon dan eindelijk voorzichtig worden vastgesteld: Draakje zou het allemaal wel overleven. Of het nu ging over de brandnetels of over de behandeling liet ik maar even in het midden.

Ontspanning na inspanning

Na gedane arbeid moet je natuurlijk ook even kunnen ontspannen. Een derde Berendokter was inmiddels met zijn dienst begonnen en daagde Daan uit tot een duel op de voetbaltafel. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen en al gauw gingen de beide medici helemaal los. Daan behaalde een nipte zege, door een goal in de blessuretijd. De Berendokters bedankten Daan voor zijn uitstekende assistentie en gingen daarna weer op zoek naar nieuwe collega’s.

Wie zijn deze Berendokters?

Tijdens de behandeling had ik even kort tijd om één van de artsen te interviewen over deze curieuze behandelwijze. Zij legde me uit dat de Berendokter een project is van IFMSA. Dit is een internationaal platform voor geneeskundestudenten dat zich richt op de persoonlijke ontwikkeling van ‘dokters in spe’. Dat doen ze door talloze projecten in meer dan 100 landen, waarvan de Berendokter er dus één is.

Project ‘Berendokter’

Berendokter is een rollenspel waarbij kinderen in het ziekenhuis in de rol van arts kruipen om hun zieke beren beter maken. Het project richt zich op kinderen die zijn opgenomen in het ziekenhuis of die langskomen op de polikliniek. Door middel van het rollenspel kan het kind vanuit een ander perspectief kennis maken met de gezondheidszorg; zonder dat ze zelf ‘de patiënt’ zijn. De kinderen worden hierdoor geholpen bij het verwerkingsproces van hun ziekte en het verminderen van de angst voor artsen. De studenten die deelnemen aan Berendokter worden getraind in de communicatieve vaardigheden die nodig zijn bij het behandelen en onderzoeken van kinderen. Ook maken ze op deze manier kennis met de medische praktijk van een ziekenhuis.

Zwaai maar met je berepoot*

Dankjewel, dames en heren Berendokters voor de leuke manier waarop jullie Daan hebben vermaakt. Hij vond het geweldig om zelf een keer de dokter te zijn en iemand beter te mogen maken. Al was het dan een hobbeldraak met een licht gevalletje mannengriep… Heel veel succes met jullie studie!

*: uit de oorspronkelijke eindtune van “De Bereboot“. Normaal schrijf je natuurlijk ‘berenpoot’ maar “De Bereboot” is een stukje jeugdsentiment en toen kenden we nog geen tussen-n 🙂
“Nou dat was het voor vandaag dan, zwaai maar met je berepoot. 
Goeiedag en graag tot morgen, dan komt weer de Bereboot”